شکارم کن به گیسویت
با تیغ ابرویت
خونم حلال چشم جادویت
زمستانم بهارم کن
یک شب شکارم کن
با هر چه داری بی قرارم کن
با من عاشق شدی بیهوده پنهانش مکن
آنچه بخشیدی به من زیباست ویرانش مکن
دلتنگت میشوم گرچه دلم را بشکنی
خوب دردی دارم از این عشق درمانش مکن
هر چه میخواهی بگو از عشق با اما نگو
زیر گوش من که مجنونم جز لیلا نگو
کاش هر جای جهانی
بی نامهربانی
دلتنگم بمانی
بی هیاهو،اسیرِ غمت را
بزن به تیغ ابرو بخوان به دام گیسو
ز هر سو
تا سپردم،دلم را به دستت
شدم شکارِ آهو،در آن دو چشمِ جادو
دلم کو