بیا چند قدم این مسیرو بریم یه جورایی مثل همیم هر دومون
اگه رو زمین جا نداریم ولی میشه پر کشید تا دل آسمون
بیا چند قدم این مسیرو بریم این احساس برای تو کافی نبود
چقدر باید این حسو اقرار کرد دیگه فرصت اعترافی نبود
نگاه کن چه عطری نشسته هنوز رو دیوارایی که به ما زل زدن
چه حس قشنگی داره زندگی تو شهری که قلبا به هم پل زدن
بیا شهرو با عشق بیدار کن مثل اوج روزای خاکستری
یکی اونور مرز ایستاده بود که خالی کنی و بذاری بری
بیا چند قدم این مسیرو بریم این احساس برای تو کافی نبود
چقدر باید این حسو اقرار کرد دیگه فرصت اعترافی نبود