شاید زیاد شدم درگیر خودم
پر شده از معما دورم
شاید جای این فکر و خیالا
بهتره به قلبم تکیه بکنم
رد میشه تند تند از جلو چشام
روزایی که سرگردونم
درست چیه و غلط کدومه
نمیدونم نمیدونم
این ورا چیزی جز سایه نیست
خیره به نوک قله میمونم
باید خورشیدو پیداش کنم
باید بازیو برگردونم
تموم نمیشه چرا این شبا
چی میخوام از جون خودم
چرا آروم نمیگیرم
چرا بغضمو نمیشکونم
کلافم از شکوندن این همه قول که به خودم دادم
خسته س این ذهنه دیگه، مگه میکشه چقد آدم
شاید زیاده انتظار
از خودمو بی خودیه
سهم من از زنده بودن
نگو که این تاریکیه
ثانیه ها میرن و من پرته حواسم به خودم
میان و میرن این روزا نمیره چشمام روی هم
شاید که در جا بوده این دویدنای بی هدف
باید که آروم بگیرم
بگذرم از چیزی که رفت
این ورا چیزی جز سایه نیست
خیره به نوک قله میمونم
باید خورشیدو پیداش کنم
باید بازیو برگردونم
تموم نمیشه چرا این شبا
چی میخوام از جون خودم
چرا آروم نمیگیرم
انتقام چیو دارم میگیرم