من خیلی وقته کسی کنارم نیست
چند ساله حتی سنم و یادم نیست
سن غم و بغض و درد و اشک و آهم
ای خدایا من به جونت قسم بی گناهم
نمیخونم این دفه من از عشق
عشق خوبه اما وقتی که حالت خوبه
نه کسی که دنیا واسش پره درده
یکی اینجا خیلی وقته که خودشو گم کرده
دنیا دنیا دنیا دنیا یکمی باش با ما دنیا
من از عالم و ادم خستم یکم اروم باش بام دنیا
شب و روزام فرقی نداره آسمونم تیره و تاره
دنیا دنیا دنیا دنیا چرا درد ما چاره نداره
یه عمر دوویدم و با همه سر کردم
کسی نفهمیده من خود دردم
من یه زمستون خسته و سردم
تو دلم پر حرفه تو بغضم
پر گریه و پره فریاده
منم و یه خیابون شلوغ
شب کوتاهه با پای پیاده
شبیه یه ابرم که بارون نداره
من حتی تو شبهام ندارم ستاره
امون از دلی که همش بی قراره
نداره نداره کسی و نداره