محبوبِ من ..
برایِ تمام ِ لحظاتی که به تنهایی ؛ آجر به آجر و
خشت به خشت این ویرانه را به دوش کشیدیُ
بدونِ هیچ انتظاری مرا از دوباره ساختی طوری
که گویی تازه متولد شده ام ؛ برایِ تمام ِ عشق
ورزیدن هایِ بی دلیلت
؛ برایِ تمام ماندن هایت ؛برایِ تمام ِ لحظاتی که
در اوج ِ غم هایم در آغوشم کشیدی ؛ برایِ وقتی
که همچو مادری که کودکش را دوست می‌دارد
دوستم داشتی ؛ دوستت دارم🥺💗

[ از آیدا به شاملویش ]