تا تو نگاه میکنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است
شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردن است
روز ستاره تا سحر تیره به آه کردن است
از غم خود بپرس کو با دل ما چه میکند
این هم اگر چه شکوه شحنه به شاه کردن است
گاه به گاه پرسشی کن که زکات زندگی
پرسش حال دوستان گاه به گاه کردن است
چون تو نه در مقابلی عکس تو پیش رو نهم
این هم از آب و آینه خواهش ماه کردن است