آهنگ علی کاویان به نام ببار:

می‌روی تا دل من بی تو تنها بماند
میبری با خودت خنده های مرا تا غمت جا بماند
میزند بی تو باران غم گرفته هوا را
خون دل میخورم بی صدا میکنم رفتنت را تماشا
ببار باران بر جانم
ببار همچو چشمانم
ببار ابری گریانم ببار
ببار بغضی سنگینم
ببار شعری غمگینم
ببار دردی بی تسکینم ببار
بی تو این خانه گشته زندان دلم
با غیر از تو بیگانه دلم
آتشت افتاد بر جان دلم
باز امشب می‌جویم دستان تورا
دل می‌خواهد مستانه تو را
با چه پر بکنم من جای تو را
ببار باران بر جانم...