تاریک‌ترین روزامو پشت سر میزارم :

هر شبو با ترس روی بالش سر میزارم
میترسم از آیندمو بیزارم از حالم
این چه حالی که من دارم
چند سال دارم که دلم این همه پیر شده
از زندگی کردن دلم کی این همه سیر شده
چند سالمه موی سفید دارم تو موهای سرم
توی جوونیم از پدر مادرمم پیر ترم
تا کی از فردام بترسم . تاکی؟
از گفتن حرفام بترسم تا کی ؟
تا کی چشمامو ببندم تا کی؟
هر چی سرم اومد بخندم تا کی ؟