آنقد از عشق تو گفتم
موج‌ها در هم شکستند
خاطرات با تو بودن
در کنار من نشستند
قایق تنهایی ام را
سمت ساحل میکشانم
مثل طوفان است بی تو
بغض های بی امانم
بی تو درونم آرزویی در گذشته
با رفتنت نایی ندارد جانِ خسته
ای ناخدای قلبِ بی تابم کجایی؟!
این کشتیِ بی سر نشین در گل نشسته!
بعد ازتو هرجایی نشستم
صحبت از تنهاییم بود
بادبان‌هایی شکسته
در دل دریایی ام بود!
از غمت در هم شکستم
هر شب از خوابَت پریدم
غیر چشمانت عزیزم
هیچ فانوسی ندیدم
بی تو درونم آرزویی در گذشته
با رفتنت نایی ندارد جانِ خسته
ای ناخدای قلبِ بی تابم کجایی؟!
این کشتیِ بی سر نشین در گل نشسته