توی دو راهی گیر کردم
نه انگیزه واسه رفتن نه میتونم که برگردم
چقدر تنهایی سر کردم
روزی صد بار مردم که با تو زندگی کردم
چقدر حرفهای من حقن
دلم یه آرامش میخواد
یه آرامش که از جنس خودم باشه
یه همخونه دلم میخواد
یه همخونه که تا تهش پای حرفاشه
نه دلم میاد بگم برو نه میخوام که برگردی
تو با حرفات شکستی منو با من عاشق چی کار کردی
نه از رفتن میترسم نه دل دل کندنو دارم
من که دل بستم به تو اما کی شکستن یاد تو دادم
خاطرات دارم زده اینو میگم که یادت نره
روز اول پرسیدی هی که بین ما کی عاشق تره
چی شد یهو عوض شدی که همه چیز از قبل بدتره
رفتی ازت یادگاری موند دلی که از غم پرپره
من شدم دریای بی امواج که ساحلو بغل کرده
تو با من پرواز دلت میخواست که پرتم کردی از دره
من از چشم تو میبینم اگه عشق مرده تو قلبم
اکه چشمامو روت بستم ...
دارم میترسم از این من منی که سرد و بی روحم
همینی که الان هستم ...