من غریب دریا نشسته اینجا به انتظارت و بیقرارت
که باز آیی و رخ نمایی بگو کجایی
تو بهانه من موهای خیست رو شانه ی من
دو دست گرمت تو دستای من تو آسمونا ستاره ی من
من سنگ صبور غمهاتم من دل ناگرون چشمهاتم
من یه عابر و یه کوچه گردم
تو گرمی اوج این صدامی تو خماری و غم چشامی
تو بمون تا وقتی برمیگردم
باورم کن باورم کن ای همه سنگ صبور غصه هایم
تا تو باشی من همون رویاترین مجنون توی غصه هایت
ای تو شیرین من همون فرهادم و فرهاد کوه بی صدایت🥲🖤