من همانم که دلش را تو به مقصد نرساندی
من همان زنده به عشقت که براش فاتحه خواندی
تو همانی که جوانیم برفتش به فدایش
من همانم که فقط عشق توعه مانده برایش
مهمان ناخوانده قلبم
بهترین همدم
رفتی اما عشقت جا مانده در من
از همان اول
اخرین حرفت
رفتن بود و من باور‌ نکردم
ای کاش؛ خاطراتمان اثر داشت
وقت رفتنت نمیذاشت،
این دیوانه گوشه‌ی دل تو منزلی داشت