Ayrılık ölüm gibi bir bağ kopuyor
Sende son durum ne bende bitiyor
Sustum hatrına, baktın kusuruma
Kırdın kalbimi; cezam başına
Sustum hatrına, baktın kusuruma
Kırdın kalbimi; cezam başına
Bozuldu devir, değişti şehir
Kendime sarıyorum, derdime yanıyorum
Uğruna yaşadığım, yoluna ölüyorum
Kalbime soruyorum, cevaptan korkuyorum
Ah kalsın yanına; ben aradan çıkıyorum
Kendime sarıyorum, derdime yanıyorum
Uğruna yaşadığım, yoluna ölüyorum
Kalbime soruyorum, cevaptan korkuyorum
Ah kalsın yanına; ben aradan çıkıyorum
Ölmedim, daha neler; beni sen düşürmelisin!
Görmedin, hal beter; bi’hayli düşünceliyim!
Kalmasın gam keder; yeniden üzülmeyeyim
Sarmasın yad eller; beni sen üşütmelisin!
Olmasın aşk yeter; olcağı sürüncededir
Çabamız haybeden; otağım hüzün cephesi
Yoldayız har ve ben; kendimden büyük ateşim
Sormasın yad eller; beni sen düşünmelisin!
Zihnimiz zehir olmuş; kararıp hüzünlenir
Neyleyim elde yoksun; daralır içim benim
Ehliniz keyfe zarar; kararıp delilenirim!
Şehriniz sizin olsun; bana gökyüzü verin!
Kendime sarıyorum, derdime yanıyorum
Uğruna yaşadığım, yoluna ölüyorum
Kalbime soruyorum, cevaptan korkuyorum
Ah kalsın yanına; ben aradan çıkıyorum