حیف من بود که واست هر کاری کردم به چشت کم بود
که هر چی راه اومدم باز تو داشتی کمبود
زیادی بودم واسه تو تقصیر من بود
حیف من بود ...
حیف من که تو رویا زندگی کردم با توی ترسو
میدونم بهونه هاتم همه از قصد بود
یه روزی میفهمی مثل من واست کم بود
حیف من بود ...
منو دادی از دست دیگه دیگه قلبم سیره
دیگه حرفات نداره رو مغز من تاثیر هی
من مگه بد نبودم چرا چشات ترسیده
مگه کم نبودم برو خسته ام دیگه
نه دیگه میپیچه تو گوشم صدا پات
نه دیگه بی دلیل میشم واست فداکار
نه دیگه این دفعه نمیکنم اشتباه
خودمو ازت میگیرم بهترین انتقام
نه دیگه این تو بمیری مثل قبلنا نیست
نه دیگه هیچی واسه من مثل اولا نیست
نه دیگه دوری و دوستی هم جواب نمیده
همه چی تمومه چرا چشات پر از امیده
منو دادی از دست دیگه دیگه قلبم سیره
دیگه حرفات نداره رو مغز من تاثیر هی
من مگه بد نبودم چرا چشات ترسیده
مگه کم نبودم برو خسته ام دیگه