گلوم و گرفته یه بغض عجیب
نمیزاره گریه یه شب راحتم
من و داره سردرد سر میکنه
همش قرص خوردن شده عادتم
یه قاتل می‌بینم که هر نیمه‌شب
میاد سایه‌مون و ترور می‌کنه
یکی داره بازم واسه کشتنم
خشاب تفنگش رو پر میکنه
پنجره بازه اما هوا نیست
اینجا غیره سکوتم صدا نیست
قصر رؤیا رو ول کن که دیگه
خونمونم مث خونه‌ها نیست
برای دوباره رسیدن به تو
زمین و زمان و به هم می‌زنم
نمیدونم این کفره یا نه ولی
خودم سرنوشت و رقم می‌زنم
پنجره بازه اما هوا نیست
اینجا غیره سکوتم صدا نیست
قصر رؤیا رو ول کن دیگه
خونمونم مث خونه‌ها نیست