هییی دوباره پرم مث ابرا
تو گذشته مونده م و منتظر فردام
چیه مقصر دردام
اینکه حرفام مث خودمن و خودم مث حرفام
اونی که چشای خیس منو دیده
هربار رفته صدتا میس منو دیده
حالا هرجایی که می شینه دیس منو می ده
می‌گن صبر کن ولش
صبر چیه واسه اون که تنگ شد دلش
آخه صبر مشکله
وقتی یادم میاد دروغای خوشگلش
تویی اون‌که برام فقط
شده یه انتظار سخت و طولانی
سهمی ندارم ازت
اما جون می‌دم برات انگار ایرانی
بگو همین فردا
میای و سر می‌شه این شب
تو دل دریات تنها  یه جزیره می‌شم
دستامونو تو این شلوغی برا هم تکون می‌دیم
معنی عشقو به دنیا با هم نشون می‌دیم
به خودم می‌گم چند وقتی خونه نباش
دلت تنگه بیرون بری خوبه براش
می‌زنم بیرون پاییزه و سوز شباش
دوباره میاد تو فکرم موی رهاش
می‌گم بودن از من دیوونه تراش
اونم بچه‌ست عاشقی زوده براش
دلم برگرد بخواب آسوده تلاش بسه
دنیا بهشته ولی دراش بسته