تنم از حادثه خسته
دلم از غصه شکسته
یه مسافره غریبم
راهی یک راه دورم
ناجیه شکسته بالم
که تویی تنها نشستی
ای که واسه خاطره من
دله مردمو شکستی
پر بغض گریه بودم
تو رسیدی تا بخندم
واسه پیدا کردن تو
دل به جاده‌ها میبندم
راهیه یه کوله راهم
کوله بار عشقو بستم
دیگه از خودم بریدم
دیگه از آیینه خستم
تویی کعبه وجودم
دور چشمای تو گشتم
نکن از دلم گلایه
باید از تو می گذشتم
میخوام این عشق قشنگو
از نگاهت پس بگیرم
نمیخوام مثل پرنده
توی یک قفس بمیرم
ای نگاه آبی ناز
کاش تو مهربون نبودی
میون این همه آدم
تو یه هم زبون نبودی
لحظه گذشتن از تو
آخرین لحظه دیدار
واسه تو از تو گذشتم
همینو میگن یه ایثار