غم چشمات مثه غمه پاییز و بارون
مثه پرسه های من بی هدف تو خیابون
مثه شعرای فروغ پر غم پر راز
یا دوتا پنجره که به روی یه بیشه باز
هم زخم توام هم بغضم باش
آواز شدم تو سازم باش
هم غربت تو هم پای توام
من گمشده تو چشمای توام
آغوش ما برای هم سنگر میشه
انگار هستیم از یک خاک از یک ریشه
بی خواب که شدی بیا تو بغلم
تو بچسب به تنم تو بشو بدنم
بگو از غمهات بگو از ترسات
تو بچسب به تنم تو بچسب به تنم
هم زخم توام هم بغضم باش
آواز شدم تو سازم باش
هم غربت تو هم پای توام
من گمشده تو چشمای توام