گردنم بنداز تموم تقصیرارو بذار بمونم با این من بیمارو
چندتا عکسی که ازت هست رو این دیوارو تو فقط راحت بذارم این یه بارو
نفسامو بکشم تنهایی صبح تا شب بهتر از اینه که هر روز با بغض پاشم
اومدی باشی چراغ خونم اما میگذره من هر شبم تنهایی با شمع
منو به هم ریختی حالا بوده قصدت چی سربازت بشم و تو ملکه ی قصرت شی
نشونم دادی گرگی تو لباس میش آخرم به آرزوهام زدی تو آتیش
منو ببین حالم خرابه رو صورتم خنده سرابه
منو ببین که دردام انقد زیاده که خودش یه کتابه
هرچی داشتم آرزو دادی به باد تو مگه میشه تو سنگ دلی
کسی برسه به پا تو ...
عاشقت بودمو تو حتی نخواستی که بشناسی منو گم نکنی دلمو
تو کاری کردی که بزنم چشام عینک بدبینی و نبینه نگام
تموم خوبیای دورمو یه ریز هوای گریه و غم کنه صدام
دیواری کوتاه تر از دلمو ندیدی که خوشیای منو دزدیدی
برمیگرده همه ی ورقا ولی به جاش تو میمونی با زندگی و غماش
هرچی داشتم آرزو دادی به باد تو مگه میشه تو سنگ دلی
کسی برسه به پا تو ...
عاشقت بودمو تو حتی نخواستی که بشناسی منو گم نکنی دلمو