به داش مهراب می بینم باز داری فیلم میبینی اره باز مثل همیشه
فیلم بدون من نبودی تنها گذاشتم فیلم چیه موزیکش اشناس
شب برهنه اه اه ناموسا صبح این شب این ساییدیا واسه نوشتن می بینمش غمگین
داش زندگی خودت بهتر از این نیستا ولش کن دوباره یادم ننداز اون روزهارو
داش فیلما اخرشون غمگینه ولی مال تو از اولشم غمگین بود
اره بد داستانی بود یادت میاد اون روزارو اره یادمه ولی تا حالا بم نگفتی چرا رفت
نوشتم بذار این سگ مذهبو قطعش کنم حالا بگو

بذار از جایی بگم که خیالت راحت می گفتم شمع منم میگفت منم پروانت
جفتمون باختیم دل به هم ولی نه عادیا انقد بدون که به هم بد کردیم عادت
فکر میکردم بی من نمیاره یک ساعت دووم من و از دور که میدید میدوید و میپرید پهلوم
اما بیشرف تو بازیگری خیلی خبره بود رفت تهش کپ کردم اینجوری قصه شد تموم
همه دنیارو بپاش ریختم و ریخت ابروم اون شب به سادگی ها خون گریه کرد اسمون
یجوری قلبم شکست که خرده هاش جمع نشد کر شدم لال شدم سفره ی دلم پهن نشد
من قبول کردم که این بوده همش تقدیرم هرجا یاد من بیافته از خودم ترسیدم
خواب و از چشمهام با رفتنش گرفت اما من

خط چشمانش می انداخت رویه قلبم هی خراش خسته احساسم توانم رفته بود این اخرا
من بریدم چون تو دیدم از امید به زندگی رویه سنگی مثل قلبش اسمی از من بتراش
بتراش این درده بی درمان نذاشت راهی براش بنویس تا زنده بود با عشقش ازادی نداشت
بتراش این مرد همه دنیاشو زیر پاش گذاشت یک ستاره در دل این اسمان اما نداشت
این یکی در فکر تو از هر 2 عالم بیخبر ان یکی یاری دگر در فکره دنیایی دگر
ان چنان کوچم که قلبم میرود هر دم زوال من جوابی بود مرگم پیش چشمانت سوالت
خطی از شعری در اهنگی با اسمم بتراش چهره ای از قطره ای در چشمه گریان بتراش
رنگی از سرخی لبهایش بکش اما یواش تو کاریت به این نباشد هر چی میگم بتراش

کاش می شد اینجا بودی کنارم سر روی شونت بازم بذارم
با این که نیستی پیگیره حالم چه خوب میمونی من رو به راهم
هست اونی که شد به اشتباهی شکستی اما به چه گناهی
موند یادگاری هر زخمم از تو من توبه کردم برگردم از تو
تنها می مونم تنهام گذاشت رفت یه زخم رو قلبم به یادگار گذاشت رفت
تنهایی ترسه نباشی ترسه بی تو تو این خیابونا پرسه
نیستی ببینی بارون میب اره بگی تو بارون چه حالی داره
رفتیو پشتت اشک بود که میریخت اون حرف ها که زدم بت دیوار و میریخت

==