وقتی اون موج سفید برفی رو سرت نشست
ترس از دست دادنت مثل غبار چشمامو بست
اون ترکهایی که افتاده رو دستت مادرم
اوج آرامش دنیاست بکشی روی سرم
بیا باز موهامو شونه کن مثل بچگی هام
در بره بین دوتا شونه تو خستگی هام
با همین دستها یه قالی قشنگ بافتی برام
لابه‌لای گره هاش زندگی رو ساختی برام
تنها اسمی که تو هر حالی باشم رو لبمه
واسه دیدنش بدم دار و ندارمم کمه
به خودش قسم هرجا باشه میگم به همه
من فقط واسه یکی میمیرم اون مادرمه
تصور اینکه نبینمش صدامو می‌کشه
دل من به دیدن چشمای مادرم خوشه
واسه دیدن خوشی هام هیجان داره هنوز
دنیا آرومه تا وقتی ضربان داره هنوز
تنها اسمی که تو هر حالی باشم رو لبمه
واسه دیدنش بدم دار و ندارمم کمه
به خودش قسم هرجا باشه میگم به همه
من فقط واسه یکی میمیرم اون مادرمه
تنها اسمی که تو هر حالی باشم رو لبمه
واسه دیدنش بدم دار و ندارمم کمه
به خودش قسم هرجا باشه میگم به همه
من فقط واسه یکی میمیرم اون مادرمه