رو شونم بار سنگینه تو چشام اشکه غمگینه
هواسردودلم تنگه مگه حالم رو میبینه
ازم دوری پر از دردم نمیتونم که برگردم
تورو میخوام نمیشه باز چه کاری با خودم کردم
یه سر درد بدی دارم بیا آغوشتو میخوام
یکم آرومو بهتر باش با این احوال بی پروام
دلم هرچی بهش میگم به تو راهشو نمیبنده
داره دنیای بی معنی به سر تا پام میییخنده
به من از عطر خوشه گلای شمعدونی بگو
از یه فنجون چای تو برف زمستونی بگو
به منی که هر شب عادت به نوازشت دارم
کم تر از دلهریه شبای بارونی بگو
آدم روزای سختم اما نه دوری ازم
منو محکم بغلم کن بغلم کن نفسم
منو جلد خونه کن مثه کبوتر ها یجور
منو پابنده خودت کن حس کنم تو قفسم
بیا بارون قلبم باش بی تو خشکیده احساسم
دستامو یجوری بگیر حس کنم بالو پر دارم
تویه تاریکه هرشب تو ماه روشن من باش
بی تو قلبم ترک خورده تو بیا مرحمه من باش
گل گلی پوش پریشون موی کم آرایشم عاشق عطر نفسای تو نه دیونه شم
وقتی مثله ماهی تو شبای تنهایی من من چجوری محو زیبایی صورتت نشم
به من از عطر خوشه گلای شمدونی بگو
از یه فنجون چای تو برف زمستونی بگو
به منی که هر شب عادت به نوازشت دارم
کم تر از دلهریه شبای بارونی بگو
آدم روزای سختم اما نه دوری ازم
منو محکم بغلم کن بغلم کن نفسم
منو جلد خونه کن مثه کبوتر ها یجور
منو پابنده خودت کن حس کنم تو قفسم